Gülasor

Sen, düşlerimin en son sığınağı,
Vurgunluğum,hasretliğim,yüreğimin kanayan yeri
Nisan yağmuru değil bu başımdaki
Yalancı bir gökkuşağı değil,
Sanmaki,aramıyorum senle geçen saatleri
Sanmaki, keyfinden gülüyor bu deli,
Kim bilebilir;içimdeki o kanayan çocuğu,
Yalnızlığımı ve mecburi terk edilmişliği
Sanmaki düşünmüyorum seni,
Sanma yalnızım ben her gece
Seni düşlerimde yaşatıyorum,
Kaçak bir çayda ve o sımsıcacık gülüşünde
Uzansam,biliyorum ellerin uzak ellerime
Ve de yasak, çağından uzak bir sebeple
Koşsam,ayağım takılır bir yerlere
Bağırsam duyulmaz ki sesim bu sessizlikte
Ağlasam diyorum,
Ağlasam
Belki gözyaşlarım ulaşır tenine...