Teknolojik Dostluklar
Çağ makinaya emzirirken ruhunu
Yağlı çarkların döndüğünce dostluklar
İnsan sabilikte bırakır nurunu
Fabrika düdüğünde gaflete dalar.
Saat gibi merhabalar, metal sesden
Petrol artığından güller paketlenir
Kelimeler duman, söz seçilmez isten
Fabrika bacasında çaylar demlenir.
Çaylar, midelere hortumlardan geçer
Rüyalara riyânın havası akar
O makinayı değil, çark onu seçer
Gece vardiyasında karanlık akar.
Gülüş karanlıklarda ışık oyunu
Oyunlar gözlerdeki görüntülerde
Fabrikalarda şişelenmiş yeni huyunu
Güyâ, dostluk sunmak kara tüllerde.
(Mart, 1987)
İhsan Kurt
İhsan Kurt şiirleri