Sevmek Yaşamak mıdır
Sana şiirler yazdım, sevdalı, yalnız
Şarkılarda seni yaşadım,
Yanık türkülerinde sevdanın,
Seninle yandım.
Uzun gecelerin derin uykularından,
Seninle uyandım.
Seni çok sevdim, çiçeklerin,
Arıların telaşını sevdiği kadar.
Gölgelerin ışığı,
Yağmurun gökkuşağını sevdiği kadar.
Senden kaçtım yine sana doğru,
Senden uzaklaştıkça yine sana yaklaştım.
Ben kadar yakındın, benliğimden,
Söküp atamadım.
Başımı alıp bu bilinmedik yollara,
Seni unutmak için düştüm.
Adı duyulmadık yerleri,
Dağları, nehirleri,
Seni unutmak için aştım.
Seni düşünmekten bir adım öteye,
Kaçamadım.
Başını alıp da uzak diyarlara,
Rüzgarlar kadar hür uçtuğun zaman,
Hatıranı.
Bir an bile çıkarıp içimden atamadım.
Sesini, soluğunu duyar gibiydim,
Kalbinin atışını,
Yüzünün yanışını,
Yaşar gibiydim.
Sordum kendime yüzlerce kere,
?Sevmek yaşamak mıdır??
Yoksa yaşarken ölmek midir,
Ayrılıklarda?
Seni bir gün, bir saat,
Bir dakika, bir an bile unutamadım.
Elimi uzattığım dalda,
Saçlarımda esen serin rüzgarda,
Uzun gecelerde
Gözlerime yüklenen uykuda,
Sensiz bir şey var mıydı,
Yaşamda?
Şu uçsuz bucaksız gökyüzünde,
Seni almadığım nefes,
Seni koklamadığım gül destesi,
Var mıydı?
Sensiz bir yer var mıydı?
Yeryüzünde diyar diyar,
Yokluğunu aradım.
Sensiz dünyayı hiçbir yere
Sığdıramadım.
Her ayak sesinde seni bekledim,
Kapının her çalınışında seni.
Gölgeni gördüm mü kalbim durdu,
Senin her bakışında, her gülüşünde,
Her dokunuşunda,
Dünya yeni baştan kuruldu.
Deli rüzgarlara saldım başımı,
Vurdu alnıma alnıma gecelerin ayazı,
Bu yürek yangınından
Kurtulamadım.
Behiye Köksel
Behiye Köksel şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.