Hep Böylemiydi
İnsan mı severdi yoksa gönül mü,
Beyin durur muydu kalp çalışınca?
Yada niye uyuşmazlardı ömürlerince,
Olmadan olmaz var mıydı.
Hep bir kırmızı gül mü anlatırdı sevgiyi sevgiliye
Ve hep sevgili niye kaçardı
Yada hep niye kovalardı bizim deli aşık
Aşkı fotoromanlarda yaşamak niye farklıydı
Niye gönül sevgiyi içine sığdıramazdı
Hep taşar dururdu
Delilik yapmak sevgiliye niye yakışırdı
Yada delilik yapmadan aşk olmaz mıydı
Delilik diyince hep aklıma duvardan atlamak gelir
Uçaktan atlamak da delilik olmaz mıydı
Aşk kitabı bunu kabul etmez miydi yoksa
Yari görünce niye eller tutmaz olurdu
Yoksa sevginin bir parçası mıydı bu
Severken geceyi gündüze katmak güzel olurdu
Yoksa gündüzün yarla arasımı bozuktu
Yıldızlar mıydı tek arkadaşı
Kıskançlık bu kadar ilerlemiş miydi
Cebindeki fotoğrafı görünce niye koşar adımla kaçar giderdi
Halasının kızı yada teyzesinin gelini olduğunu niye anlayamazdı
Gülmekte haram olmuştu, hiç gülmemekte
Saklamıyor muydu gamzelerini
O canım gözlerinin güzelliğini...
Hepsi hoştu ya, hepsi güzel ve anlatılmazdı ya
İşte gülüm tüm bu güzelliklerde
Gönlümden taşan sevgimle
Tut mayan elim görmeyen, gülmeyen, gülemeyen gözlerimle
O tutarsız kıskançlığımla, tutarsız deliliğimle
Gecemle ve gündüzümle sevdim seni,
Seninde beni sevdiğin gibi....
Ulaş
Ulaş şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.