Kardelen

...ve sevgiler bitti; dostluklar. akşam, gözlerini siliyor ufkumdan. merhaba akvaryumlu yüzlerin. soğuk. kış,yüzümü aydınlatıyor. kalbimin kıyılarına yaslanan saçlarını alıyor rüsgar. gün,gözlerinden dem vuruyor. artık `hiçbirşey`sin bende. Hiçbirşey...:`adını yazıp yazmamak..`kadar kısa. seni öykülerime terkediyorum. sen de kalbimi kendi halinde bırak! yaralı bir kuş gibi süzülürcesine aykırı sessizliğim. mavi kuş ; `gökyüsünde hep yaralı ayak islerimé..` konuş ne olur benimle, boğulacağım... ruhum gözlerinin önündeyken çırılçıplak hissediyorum kendimi sanki ruhumun bir kösesinde, hala yaşayabilmeyi ümit ettiğim `sensizlikler` var. gözlerin şimdi `yeşil`. az sonra akşamın kızıllığında tekrar koyu elaya dönüşecekler... yetimCE. ben asıl şimdi yetimim. bir akşamüstü bütün kuşlar uçup giderken bahçemden, sen sulara gölgeni düşürdün. anlamıyorum; niçin bir BEYAZa dönüşme isteği??? oysa ellerim öyle canlı, oysa gözlerim daha ışıl ışıl... unuttum; hayatta kalan tek kardelen kimdi? üç,beş,yedi... sahicisi kim? yoksa bütün masallar gibi gözlerin de bir yalandan mı ibaret??? geçmişi tamamen siliyorum. son yaprağına şöyle bir not sadece: `oyun bitti!!!` oyun bitti ; tüm ışıklar SSİYAHa dönüştü dekor,perde,sahne ve ışıklar.. alkış seslerini duyamıyorum. uzandığım bütün yıldızlar yalancı çıktı. şimdi gözlerini hatırlamıyorum bile! oysa hala ellerini arkanda sakladığını biliyorum. SOBE!!! git! uçurumlara terkediyorum seni ve sizleri. bu kez ağlamak yok, hayır, ellerimi tutma; İSTEMİYORUM!! ardımdan bakacağın uçurum, son ölümüm olacak! ardımda `bir yetim` daha bırakarak... bitti. Kardelen,n öyküsü bu. yetim,gözlerinde esmer.. `oyun bitti!!!` bütün fotoğraflarımı yaktım sende,sizlerde kalan.. küller, şimdi gözleriniz kadar silinik!!! bitti. artık yazmayacağım. düşüyorum taaa derinlere. `sonsuz` dediğin o boşluğa.. bir ceset, bir ölü ve siyah mumlar! istediğim tek şey artık bu: beyazlara dönüşme isteği... gözlerin gitgide zayıflıyor. öleceğim. siyah,yeşil ve koyu ela; öleceğim. gözlerinin içinde ve yapayalnız.. sakın ellerime dokunma, sakın ellerime dokunma!!!

Mehmet Akif Ardıç