Hayata Küstüm

Odamın karanlık vurduğu yer

Sakınılmaz ne gündüz ne gece

Bir açmayan çiçek gibi sade

Ben sadece hayata küstüm

Gün ışığından gecenin ayazına

Sabahı geceye bağlayan

Karanlığın karamsarlığı gibi

Gülmeyi unutan hayata küstüm?

Erhan Altundağ