Vatan

Ta uzaklardan nefesini
Ensemde hissederim vatan
Duysam kah rüzgarın sesini
Vatanım bu ses derim vatan

Sabah olupta gün doğarsa
Bakarım senden uzaktayım
Saçımdan ya bir tel ağarsa
Kaderindir çek derim vatan

Feryadımı alıp şu rüzgar
Gidermi acep ta uzağa
Senden ümitle bir ses duyar
Tez olurum eserım vatan

Arkadaşlarım cocukluğum
Tozlu yollar dağların beni
Emek verdiğim koşuştuğum
Unutmuşsa neylerim vatan

Hatıramda sabah ezanı
Minareden bir ses duyardım
Aksakal dedeyle kızanı
Namaza bende vardım vatan

Hani o iftar vakti babam
Derdi oğul dinle ezanı
Alev alev tutuşan sobam
Ve anamın kazanı vatan

Çamurdan oyuncak yapardı
O küçük ellerim bir zaman
Babamınsa bir oğlu vardı
Gel deyince hep koşan vatan

Geçer şerit gibi kafamdan
Canlanır bütün cocukluğum
Çan sesi var bu gün ne yandan
Gurbet elde uyansam vatan

Sana bir kem dokunmasında
Varsın hasretin sabrederim
Belki bin yıl kalsam yasında
Bu hale şükrederim vatan