Sus!...

Sustuğum gün,
Sen konuşma!
Bozulmasın büyüsü sessizliğin.

Sustuğum gün,
Suskunluğumdan sanma;
Hele, dil bilmezliğimden hiç değil...
Konuşmak, neye yarar kimi zaman?

Sustuğum gün,
Konuşacak sözüm olmadığı
Ya da kalmadığı
Ya da sözlerin,
Hiç bir anlam taşımadığı demek değil.

Kimi zaman konuşmamak,
Susmak,
Hele de, konuşmaya susayacak kadar
Susmak gerek...

Sustuğum gün,
Sen konuşma,
Sakın konuşma!..

Bir susuş
Bin konuşuktan çok daha şeyler söyler yerinde,
Yerinde,
Bin söylemden daha etkilidir
Bir susmak.

Aman bir sus!
Binlerce sus!
Sus!...