Canım Yanardı
Şiir sadece umudu avuçlarında sımsıkı tutmaktır
canım yanardı da/giderdin
kayıp yüzlü çocuklar dolardı düşlerime
tepeden tırnağa ayaz keserdim.
ürkerdi çürümüş çınarlar
sıtmalı kalyonlara düşerdi
neşterle kavrulan toprağı keser
sözcükleri tükenmiş lugatlara girerdi
canım yanardı da fukara kıvılcımlar sinsiydi
o ki, çaresizliğimin gül yurdu
şiir vadilerinden beyaz,
zehirli sevinçler getirirdi.
sabrımı nazlandırıp
ömrüme hep geç gelirdi.
içe dönük, iletken
yaralı bir baykuş gibi
sesimdeki karanlığı bölerdi
canım yanardı da
şaşırmadan tutardı vada takvimini
yüz vermez pırıltılarını
ırmak kıyılarına dökerdi
cengine alkış tutar
kirlettiği masalların başına dönerdi
kanatımış çoban yıldızıydı aslında
çığ gibi dağlara çökerdi
o ki, yürek ülkemin en güzel yolcusu
edasındaki tipiyle dolaşıp
şafağın yankısıyla,
çiğ tanelerini beklerdi.
ömrüm hazanını unutmuş bahardı aslında,
o çiçek tozlarını kara kışa serperdi,
kara yağız sitemdi.
çocuk gözlerini sevdiğim ümit
yinede kalmak ve gitmek arasında
dağ yüzlü bir keşişti.
Elif Yıldız Kıratlı
Elif Yıldız Kıratlı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.