Bırak Kalsın
vitrinde iki fotoğraf
bir adam,bir kadın.
anlamsız baksa da gözleri
benim fotoğraflarımdır
bırak kalsın.
ya kaldırımdaki çocuk,
sahipsiz midir?
sahi neyin sahibiydik?
olamazken cebimizdeki paranın bile.
benim çocuklarımdır,ağlasınlar
bırak kalsın.
vurur dalgalar,
iskeleden sarkan ayaklar nerde?
esen rüzgarla savrulan saçlar nerde?
hepsi hayal.
zaten değil miydi?
benim hayallerimdir
bırak kalsın.
kuşlar da gitti,sonbahar mıdır?
yüzümde çizgiler artarken bir bir,
çocuksu sevinçler,düşler de gitti.
anlamsız bakışlar artar köyümde.
dere tepe köy,cadde meydan köy.
benim köyümdür
bırak kalsın.
at koştur beynimde,
kin ek.nefret biç.
karamsarlık bırak,unut öyle git.
zaten yeterince vardı
sen yokken bile.
aynalara vuran bu gölge de ne?
mutlıluğun resmiymiş,bir masal gibi
benim mitolojimdir
bırak kalsın.
Metin Marenbel
Metin Marenbel şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.