Gece
bir tek ben yalnızım,
gecede,
semada yıldızlar
başı boş rüzgar
ve yalancı güzellikler...
sahilde sarhoş balıklar
demir atmış yanlızlığa
jilet olmayı bekleyen
gemiler
bitten şeyler mi yanlız acıklı?
değil...
nasılda verir
ağaç, köksalarken toprağa
ve acıyla
büyür her insan toprak misali
yalnızlıkta acıdır
kaybetmek kadar hemde
şimdi
gece çırılçıplak
düşünceler alt üst
ve sen beyin hücrelerimde
başlayan
sağnak yağmur
üstüme örtün
dur
yanlızlık senle olsun
gelmesende
otur...
kal yüreğimde
bir dağ gibi hasretin
çöksün
yüreğime
yalnızlık mı sadece
bana kalan
değil...
sen ve senden artakalan
birde
kör olmayasıca
yalnızlık sevdan
ateş yanar
bir yerlerde
vede duman
tüter
usul usul
yıldızsız
aysız
yakomozsuzdur
gece
ağlar durmadan
içine çeker
tuhaf eder adamı
zaten acılıdır,
yorgun
bitkin
işte ne varsa
bitmişliği anlatacak
hepsi
odur
unutkanım acıya
her gece bittiğinde
seni sarınır
acılarımı bırakır
yeniden
seni yaşarım
böyle sürer
bin yıl yıldızsız gecelerde
bin defa
ölür
bin defa dirilirim
yokluğundur
gece
ben geceyi de
seni
de severim
.....
Mustafa Yanardağlı
Mustafa Yanardağlı şiirleri