VI
İçimdeki ağaçsız orman yangınlarım
hükmünü sürdürürken tüm hararetiyle
Ben oturup çöllerimde düşünüyorum
vahalarda gördüğüm sen
acaba serap mıydı? diye
Kendi sezgilerine
Kendi bilgilerine
Kendi hislerine
Kendi bedenine
Yani tepeden tırnağa kendine yabancılaşmış beynimle
Tutarsız ritmime rağmen düşünüyorum
Sesinden duyduğum ezgiler
Acaba sanrı mıydı diye?
Biliyorum
Artık pırıl pırıl rezervesiz sabahlar yok artık
Kumrular uğramayacak,sabah ezanının sesiyle pencereme
Biliyorum o iki kişilik
Ölçüsüz,pürüzsüz ezgilerin, düeti yok artık
Sözcüklerin-m bile gülmüyor yüzüme
İçimdeki denizsizliğin alaborasında
Tutunacak bir parça nesne yok batan sevda gemisinden
Ben dalgalarla boğuşurken
Biliyorum yüzmeyi hiç öğrenemeyeceğim
Öğrensem de ne fark eder
Seninle
Sularda sevişmenin tadı ile
Yüzemeyeceğim.
(19-20 Eylül `98)
Deniz Ulaş
Deniz Ulaş şiirleri