Zaman....
Saat 06:00
daha gunes dogmadı
saçlarım ıslak
başımda tatlı bir bela,
boynumda mutsuzluk,
kir kokan bir gömlek
dertlerim yüreğime batmış
çıkmıyor ana...
dizlerim uyuz bugün
durmuyorlar yürütüyorlar beni
şu güneşsiz sabahta
sokaklar yollar bomboş
ayakkabılarımın tıkırtıları
rahatsız ediyor mezarda yatanları
ne olursunuz kızmayın bana
bende sizin gibi yalnızım bu dünyada.
kaldırımlar konuşuyor bugün
solduğum hava bile , beni ediyor sürgün.
bak şuraya park yapmışlar
ağaçlar yemyeşil kuşalar ise özgürlüğün tadında
mavi gökyüzünü griye boyamışlar ve nemli
gözlerimdeki yaş kadar ıslak
acırcasına bana...
hafif rüzgar başımı okşuyor,
yağmur yağacak sanki birazdan.....
ıslanmamak için kaçmak
ne kadar zor
ne kadar zor geçmişe dönmek
sevdiğini söyleye bilmek
ve haykırmak gençliğime..
bulutlar dağılıyor
güneş açacak birazdan
açma güneş açma sabahlarımı benden alma!!!!
herkes işine koşuşturuyor
bense,
bense kalbimin derinliklerindeyim
yalnızlık seferlerindeyim...
güneş çoktan doğdu
ve gözlerimde hafiften bir nem
sabahı özledi belkide gözlerim..
yalnızlık - gürültünün laçkalandığı yerde ,
stresi hissetmemektir.
yalnızlık zamanın takvimini oluşturmakta
adetaa!!
akşam olmuş bana ne gene yalnız değilmiyimki sanki.
saat geceyi yarılamıştı
benim için hayat şimdi
başlıyordu belki
belkide hiç yaşanmamış,
bir hayatın hayaliydi bu....
soba yıllarımı yakarcasına yanıyordu
ve cigaramı yarılamıştım çoktan
hayatı yarıladığım gibi...
uyumaya çalışıyorum
gözlerim uykuya aç
yüreğimin sevgiye aç olduğu gibi,
uyumakmı hmmm
uyumayı rüyalar için severim
ama rüya dediğin ise
rüya yalnızlıkta gezinmektir sadece....
bitmek üzere olan sigaramın dumanı
tipi yaratıyor gözlerimde...
gene ağlamaklı oldum
sabahın altısı olmuş bile , geçmişimi resmederken.
nerde benim kahvaltı!!!
ne diyordum ben...
gözlerim uykuya aç
yüreğimin sevgiye aç olduğu gibi......
dizlerim gene uyuzlandı
artık onlar-da beni taşımaktan bıktı
ama...
ama ne yapayım , KalkmalıyıM
Çünkü
Yalnızlığın içindeki çocukalar,
yeni yeşeren umutlar ,
varoluşun kavgasını veren sevdalılar,
kircicekleri belki
belkide kardelenler beni bekliyor...
ama ne yapayım KalkmalıyıM
yalnızlığa koşmalıyım..........
Çetin Çelikal
Çetin Çelikal şiirleri