Rüzgar Gibi

Tenimi okşardı akşam rüzgarı
Koltuğumun yaşlı kollarına tutunurdum
Ansızın çıkagelen rüzgar içimi gıcıklardı
Avucumu açtığımda hep bir gül yaprağı karşılardı beni...
Kokusu sen gibi...
Keskın ama yıldırmadı
Karşısında duramadığım yüzün gibi
Güzel ama acımasızdı.
Artık bütün pencereleri açar oldum.
Biliyormusun ceryan yapıyor aşkın
Bunu ancak öldüğümde anladım..

Serhan Karaduman