Hatırlamaya
Kekik yaşatan kaya
Tırmandıkça düşülen yamaçlarım
Hepiniz toplanın bir araya
Direndiğiniz benim varlığım
Adaçayı toplanmış fundalık
Bir motor sesi uyanmanın
Tülden bir örtü gibi atıldık
Tam üstüne eski yaşamların
İzi hiç sürülmemiş bir yolun
Yalnızlığı suların içyüzü
Birşeyler eksik unutun
Yarımada alıyor hüznümüzü
Anlaşılmamış ne varsa özeti tün
Akıntı yönü varlıktan yokluğa
Bir ismin daha vardı ve görüntün
Şimdi gidiyorum onu hatırlamaya
Kaan Kök
Kaan Kök şiirleri