Şairler | Şiirler

Hele Bir Cemre Düşsün

hele bir cemre düşsün
sağıltıp da kederlerini
yankılanan
serseri naranın
sahibine döner gibi
hele bir cemre düşsün
***
bir İbrahim uyanır
karanlıklar içinden
damıtıpda küfrün zehrini,
kucaklayıp
nefretiyle şekillenen baltasını

geçip inkar sızan kapıların önünden
yalınayak
hiddetli ve muti
korkmadan
yılmadan
içinden (derinden)kopan fırtınayla
***
üç putun önünde duruşuyla
bir hamlede sarsışıyla
ve kırıp birer birer
asıpta baltasını en büyüğünün boynuna
***
ışıdığında gün
sarı topraklar üzerinde
kavrulmuş kalplerin
ani atışları
Tanrılarından çok onlar ölmüştü...


Sıcağında güneşin Harran'da
buz kestiler
toplanıp çılgın başlar
hep bir ağızdan
sordular savrulup hınçla
ve ısırıp dudaklarını
?kim' dediler
sonra hep bir ağızdan ?O' dediler.

Kuşandılar ağırlığında zamanın
Zehrin yeşilliğinde yutkunarak

Hınçlarını yüklenip heybelerine
Dizginlerini boşaltıp,
Soluksuz koştular...

?Sen' dediler
?Sen mi parçaladın tanrılarımızı?
?Ona sorun' dedi İbrahim...
Boynunda balta asılanı
göstererek

homurtular öfkelendi...

Tanrılar konuşmaz dediler
Nereden bilsin ki...

Daha da karardı yüzler
Hep bir ağızdan ?Sen' dediler...
Tanrılarından çok onlar ölmüştü...
***
hele bir cemre düşsün
nar kızıllığında yüreğinin
seslenişini haykırarak...

kurulsun sonra meydan
taşınsın asrın yangınına
inkarın kor aleviyle sarsılan
bedenlerin kollarında

İbrahim'in otağı kurulsun
alevli bağırışlarla
kanatları bağlı bir kuş havalansın sonra
yangına konsun
serin yuvasına...

hele bir cemre düşsün
alevlerin içinde
açılsın rahmet-i hüda
bir emir gelsin ateşe
yangını sarsın inkarın üstüne
sarsılsın dalgalanan
sarhoş bedenler
yakıcı çığlıklarla
kavrularak...

çağlasın alevlerin bağırışları
serin ve selim bir yurt olsun

hele bir cemre düşsün
cennete dönüşsün
kuraklıklar
sağnak sağnak
güllerin muştusu yayılsın
sayıklayarak
kabarsın yürekler
sancısı başlasın

dağlarla yaren bulutlar dönsün bir
raksetsin alem
hele bir cemre düşsün...

sağır yankıların
taşlaşan ruhları bürünsün
yalnızlığına
ağartıp ta korkularını
ateş denizlere dönüşen
sofralara kurulup
lokmalar ısırsınlar....
dağlanan ruhların
haykırışları sonra...
ateş yakmaz ki İbrahim'i
yakmaz ki ateş İbrahim olanı

(01.06.2001-Esenler)

Mustafa Çiçek

 

Mustafa Çiçek şiirleri

 

Populer Şairler