Neşeli Şiir

bir büyülü karanlIk
çok küçücük yıldızlar
bir tepenin üstünde varlığınla ısındım
birkaç damla ışıkta bakabildim yüzüne
bilirdim yerlerini dalardım gözlerine
sonra parmaklarımla
yüzünün resmini çizdim yine yüzüne
uğramadan inadına elem, keder, hüzüne
neredeyse öpecektim inanıpta kendime

ben çok yokluklar yazdım
hepsi de çok güzeldi
ama bu kez tir-i müjen
kalbimi fena deldi
artyk şiir cıvıdı yap yareme pansuman
nerdeyse öpecektim
şahit buna asuman

Cihangir Gülegen