Bir Saksı Umut

Eskiden
Belki de çocukken
Umutları ekerdik
Tarlaya, bahçeye
O kadar büyüktü ki umutlarımız
Sığardı ne yere, ne göğe
Her yeni günle
Büyüttükçe büyütürdük umutları
Onlar bizi içine alırdı
Bakardık
Ayna da gülen yüzümüze...

Çocukken
Umutları ekerdik
Tarlaya, bahçeye
O kadar büyüktü ki umutlarımız
Sığardı ne yere, ne göğe

Sonra
Biz büyüdükçe
Umutlarımız küçülmeye başladı
Bu bizi hiç şaşırtmadı
Çünkü zaman bizi alıştırdı
Biz büyüdükçe umutlarımız küçülmeye başladı
Ektiğimiz yer
Artık ne bahçe ne de tarlaydı
Biz büyüdükçe
Küçülen umutlarımız
Artık bir saksıdaydı....
11.07.01