Sanrı
Oyunları çocukluğumun geçitsizdi
ve vakitsizdi çığlıklarım.
kayıp zamanlarımın kompartımanında
aklımı yokluyordu kondüktör;
ve bir tren camından sarkıyordum dünyaya;
biliyordum
aslında sen yoktun
ben de gidiyordum...
korku gölgeleri üzerime düştü her yan her son yalan!
ne yana baksam ağlıyordu çocuklar ne yana kaçsam daralıyordu diyarbakırda sokaklar;
biliyordum aslında sen yoktun
ben de gidiyordum
Haki Çelik
Haki Çelik şiirleri