Dinmeyen Acılar

Asırlık yalnızlıklarda bıraktın beni
Zifiri karanlıklarda
Dinmeyen acılarda
Yaşanmamıs hülyalarda
Yarım kalan rüyalarda...
Ben ağustos dedim,
gül kokulu sabahlar
Zemheride ayazda bıraktın beni
Şiir dedim, türkü dedim şarap tadında
Ağıt oldun, çile oldun
Dinmeyen acılarda.

16 Ocak 2001-Münih

İsmail Korkmaz