Ölüm
Bir ayrılık vardır ki eşten dosttan ve arkadaştan,
Menzil bilinmez, belki yüksektir arştan.
İnip kalkarken göğüs kafesi,
Bir bıçak misali kesti ecel son nefesi.
Niye bakıyorsun tavana, ne aramaktasın?
Düşünsene yakında arş-ı haktasın.
Uzanmış yerde yatmakta ölü,
Sessiz ve sakin sanki sahra çölü.
Son bir heyecanla çarptı yürekler,
Gözlerime toptak doldurdu kürekler.
Hoca el açtı benim için dua etti,
Sonra bütün dostlarım birer birer kabrimi terketti.
Mekanım oldu o topraktan yapı,
Manevi aleme açıldı saydam bir kapı.
Adil Ek
Adil Ek şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.