Zaman

Günler çabuk geçsin,
Geleceğimi istiyorum derken
Ömür yavaşça kayıyor elimizden.
Günler yavaş gibi gözükürken
Aylar çabuk geçiyor takvimden.
Sonumu düşünürken
Unutup gidiyorum bu günlerin değerini.
Kaçamak gibi gözükürken ölüm,
Yaşamak daha kolay görünüyor bir an.
Hayatın değerini unutmak çok kolay,
Yaşamak daha da kolay ama zalim(?) ...
Ölüm çekici görünürken
Saatler alıp başını gidiyor.
Yiyecek, giyecek bazense neşeli dakikalar tükeniyor.
Bir ansa gözyaşları tükenip
Sonumuzu istiyoruz anlamsızca.
Oysa kapatırken gözlerimizi
Anlıyoruz bu hayatın değerini.
Uyumak güzel görünürken bir an
Anlıyoruz ki fazla uyumak da yoruyor insanı.
Gülmek kolay görünürken
Bir an mimikler çekilemiyor,
Gülmek o zaman ne kadar da zorlaşıyor.
Unuturum derken bir an,
İnsan hafızasının varlığını hatırlıyor.
Bu da geçer derken
Anlıyoruz ki ne geçerse geçsin,
Aslında herşey beynimizde bitiyor...
(01.06.98)