Tek Dostum Yıkılışım
yüreğim dolu bir halde girdim odama ammada buruk,
öylece yığılmışım yatağıma
işleyen bir ellerim birde beynim;
şarkımı söyleyeyim bilmiyorum?
olmuyor ağlayamıyorum!
kapattım kendimi omdama
hayattan hiç bir şey ummazcasına.
radyolar şarkımızı çalıyor;
sessizce dinliyorum, sensiz.
gözlerim doluyor ansızınağlıyorum için için;
bir bebek ağlayışı duyuyorum belkide.
sanki vücudumun her yanı kırık.
ayağa kalkıyorum aklıma sen geliyorsun!
yılların yorgunluğumu, özlemimi?
üşüyerek, ağlayarak yerlere düşüyorum.
çiçeklerim bile sana açmış
yoksun diye sana solmuş!
mavi bir hüzün siyahlara karıyoe yüreğimde;
karşında yıkılmış bir duvar gibiyim.
geçmiş günlerin hayaline daldım
sonra dizildi bir bir acı gerçekler,
şehvetliymişim amansız ezilmişim,
yaşamamışım, sevememişsin beni.
tek dostum yorgunluğum soğuk odam,
kalabalık meydanlarda inançlarım yıkıldı,
tek dostum yıkılışım.
Kadir Umay
Kadir Umay şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.