Yalnız Gece
Bugün yine kaldırımlara
Teslim ettim kendimi.
Sokaklarını arşınladım
Koca şehrin.........
Fakat ne kaldırımlar avutur beni,
Ne uzayan sokaklar.
Çaresizliğim metrûk odamda sürer,
Ve saatte tik-taklar.
Ne bir ses, ne bir nefes.
Şehrin ortasında Robenson gibi,
Kollarım boşluğu kucaklar.
Bitmeyen bir şarkıdır yalnızlığım.
Ne bir dost ne sevgili var.
Tenimi bir yılan gibi saran
Soğuk yorganın koynunda
Ürperir bedenim.
Neden sulanır durur böyle? ..
Yorgun gözlerim...
Nerdesin tabutum,
Nerdesin beyaz kefenim? ...
Nerdesin ölüm meleğim? ...
Elif gibi uzanan
Bir selvinin dibinde,
Öyle bir kucakla ki beni
Yaşamın zehirli pençesinden
Artık kurtar.
Halil İbrahim Güncan
Halil İbrahim Güncan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.