Ellerim Tutundukça Ellerine
Ellerim tutundukça ellerine
karışır çizgileri alnımın
biri uzarken yiter diğeri
gayrı harmanıdır ayrılıkların
savrulur özlemler düşer yola
Ellerim gittiğin her yer de
saman yolunda mesela
sönüşünde bir fenerin
ve yedi renginde gök kuşağının
kirli haziran gecelerinde
parlar avcumda ateş böcekleri
sırf kaybolmasın diye
parmaklarımda dudak izleri
ürpertmiyor gayrı içimi
ne sensizliği ıssızlığın
ne de uzun yol serüvenleri
çünkü sakladım yüzünü
bir kavak yeli serinliğine
sırf eskimesin diye
tutunsun diye ellerim ...
Önder Karadağ
Önder Karadağ şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.