Otonomik Çocuk/
Hey sen oradaki slüet!
Ay gölgelerine gizlenmen gerekmez!
Sadece bir kişilik iddiasındaki yüzüne vuran,
O gölge, ay ışığına kalkmış bir soluk yüzün aynası
Bir şeyler var bu çocuğun yüzünde
Bembeyaz, korkmuş aklından değil ama
Aklının gölgesinden, diyenler de mi var?
Hiç bir şey yok bu çocuğun yüzünde
Kıpkırmızı, ama sağlıklı bir akıldan fışkıran
Duygusunun ışığından, diyenler de mi var?
Her şey var bu çocuğun yüzünde..
Çocuk yitiriyor kendi küreselinde kendini
Çocuk otonomik bir çocuk haline geliyor
Çocuk otomatik kalabalıkları reddediyor! ...
Genova çocuğun yalnızlığını püskürtüyor! ...
24.7.2001 Ankara
Haldun Hakman
Haldun Hakman şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.