Ozan Arif`den
Ozan Arif'ten...
Cemal Gören Kardeşime,
YAŞIYORUM..!
Yaşıyorum, hayattayım kardeşim,
Yaşıyorum amma ölü gibiyim,
Ne alevim kaldı, ne de ateşim,
Sönmüş bir ocağın külü gibiyim...
Çok sağ ol kardeşim yakın görmüşsün
Bir destan yazmışsın kafa yormuşsun,
Nasılsın demişsin, beni sormuşsun,
Aynen memleketin hâli gibiyim...
Doğru değil tabi işin bittiği,
Kırk yıllık emeğin boşa gittiği,
Ancak zelzelenin harap ettiği,
Sakarya, Yalova, Bolu gibiyim...
Anahtarı nasıl, nerden buldular,
Bir sürü piç, bahçemize doldular,
Yaprağımı, çiçeğimi yoldular,
Sahipsiz bahçenin gülü gibiyim...
Başbuğ`umuz başımızdan göçeli,
Başımıza çar-çakallar geçeli,
Ektiğimi hoyrat eller biçeli,
Divane gibiyim, deli gibiyim...
Hışıma uğradım gardaş hışıma,
Derdimi vurmadım yine dışıma,
Esip duruyorum kendi başıma,
Kuş uçmaz dağların yeli gibiyim...
Dün belki indinde bir çok yavrunun,
Sembolü ben idim Borzkurt tavrının,
Bugün artık Başbuğ Türkeş devrinin
Tedavülden kalkmış pulu gibiyim...
Bugünü gösterdim gören olmadı,
Feryadıma kulak veren olmadı,
Sırtımdan vurdular soran olmadı,
Ben biraz herkese dolu gibiyim...
Merak etme, çok yakında görürsün,
Nerde olduğuna karar verirsin,
Bu Ozan Arif`i sen de bilirsin,
Davamın kölesi, kulu gibiyim! ...
23 Kasım 2001, Saat 02.45
Almanya, Bad Homburg v. d. H.
Cemal Gören
Cemal Gören şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.