Karanlık-1
Yolcu etme beni,
Sakın kalkma yerinden,
Ben örterim kapıyı giderken.
Paltonla ceketim sende kalsın.
Biras eskiydiler zaten,
Yoldan geçen eskiciye verirsin,
Yada bir garibi sevindirisin.
Ne onlara ne de sana ihtiyacım yok artık.
Ama;
Ceketimin omzunda kalan 2 tel saçın varya,
Ne olur onları ver bana.
Merak etme beni ben üşümem,
Gideceğim yer sıcaktır zaten.
Hiç bir şeye ihtiyacım olmayacak,
Ne ekmeğe, ne suya,
Ne paltoma,
Ne de sana.
Sakın camdan el sallama,
Sakın dışarı çıkma,
Üşürsün, ıslanırsın,
Dışarısı soğuk, dışarısı karanlık.
Ayak seslerim kesilince,
Kapıyı kitlersin artık.
Şimdi hatırladım,
Son sigaranıda ben yakmıştım,
Gece vakti senide sigarasız bıraktım.
Bu saate bulamayız her kapalıdır.
Bilirim;
Acıyan kalbin en iyi ilacı,
İçki ve sigaradır.
Sen genede,
Hiç ayırma gözlerini kapıdan.
Boş boş bakma o kaybolup gittiğim karanlığa.
Belki bir gün çıkar gelirim o karanlıktan.
Seni seviyorum diye haykırarak,
Yürümek koşmak ne kelime uçarak.
Yeterki bir kez olsun söyle,
O sihirli kelimeyi.
Duysun kulaklarım,
SENİ SEVİYORUM DEDİĞİNİ........
Doğanay Turan
Doğanay Turan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.