Ay ile Güneş
Gece, Ay`ın kollarında uyuklar,
Unutur yorgunluğunu gündüzden kalan.
Atlas yatağına serildi mi kızgın bedeni
Başlar Ay`ın mucizesi, ardından...
Bir gelindir, her gece tazelenen
Serinler alev ten, Ay okşarken.
Sabah şuhluğunu Ay`dan alır Güneş,
Okyanuslarında gecenin, onunla dirileşir.
Üşüyen sularda yüzer, sevişir.
Şefkati, ılık soluyuşu Güneş'in ondan;
O yatarken sere serpe yayılıp
Sevdâlısı uyumadığından! ..
1999, MERSİN
Sabahattin Özkan
Sabahattin Özkan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.