Bez Bebek
Gün batınca
Gece
Koynuna alır bir bez bebek
Ben uzaktan ninniler söylerken
Yalan masallarla rüyalara dalan melek
Ateşe verdim dünyayı
Göz yaşları söndürmez
Artık isyanım sonsuza
Bir de yalana
Son bir nefes daha
İzmarit bastım efkarların tozuna
Titreyen ışık
Üç adımlık hücre
Yıkılmış tabure
Dolanan tek ilmek
Sen hayal denizlerinde yüz bebek
Dışarıda yağmurun kokusu
Baharımda tüm yapraklarım kurudu
Pencereden bakışlarında
Anlamsız dalışlarında özlemi sez bebek
Tele takılmış gül...
Gözlerden akan bir avuç kül...
Ve sallanan zaman ip ucunda
Düğümümü hatırlamadığın
Her seferinde unuttuğun
Uyanışlarında çöz bebek
Yağmurumu ceplerimde biriktirdim
İçimden bir türkü söyledim
Kendim dinledim
Ve sen hiç bilmedin
Gün batınca
Geceyi
Koynuna alır bir bez bebek
Ben uzaktan ninniler söylerken
Yalan masallarla rüyalara dalan melek
Sen bir bez bebek...
Sen bir bez bebek...
Gölgemi yakalayamadan
Gez bebek
Ahmet Ersin Taşel
Ahmet Ersin Taşel şiirleri