Yanmadan Sönen Işık
Varlığımı hissettim annemin bedeninde
Yaşamaya başladım onun sıcak teninde.
Ben annemin sevgili bir kızı olacağım,
Onun ayı, güneşi, yıldızı olacağım! ..
Onunla çarpan kalbim hep onu taşıyacak
Kutsal anne sevgisi gönlümde yaşayacak?
Bir gün rahatsızlandı, hastahaneye gitti
Doktor müjde vererek annemi tebrik etti.
Benim için çok güzel, çok anlamlı bir gündü
Ama annem dönerken düşünceli, üzgündü...
Varlığımın sebebi, biricik annem benim!
Demek yordu, incitti seni körpe bedenim?
Üzülme, duy sesimi, yakında doğacağım
İnan seni sevince, neşeye boğacağım?
O akşam babama da anlattı annem beni
Babam şefkatle koydu üzerime elini?
Ne güzel bir duyguydu sevildiğini bilmek
Onları pek çok sevmek, ve onlarca sevilmek?
Ama nedense annem rahat edemiyordu
?Bakımı? özgürlüğüm... güzelliğim?? diyordu?
Anlamıyordum ama, bildiğim bir şey vardı
Ne yapsa annem-babam, doğrusunu yapardı!
Annemle biz bütündük, bir bedende iki can?
Doğum günüm yakındı, bende sonsuz heyecan!
Bir gün doktora gittik, annemde kalmadı fer
Belki de kucağında dönecektim bu sefer.
Az kaldı anneciğim, dinecek sancıların
Beni okşadığında bitecek acıların?
Bak işte doktor geldi, dokunuyor yüzüme
Şimdi bir şeyin kalmaz, anneciğim üzülme?
Ama? ama? bu doktor, ne yapıyor böyle, ne?
Hayır, hayır, ne olur, mani ol ona anne!
Soğuk demir tenimi parçalıyor, ne feci!
Hayır, hayır, hayır, ah! Anneciğim? Anneci?! ! !
Hanefi Söztutan
Hanefi Söztutan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.