Gri
Gözlerime kandan
resimler yapıyordu gece
mahremine değdim diye
bütün romanlardaki
kötüler ortalıktaydı işte
ve ben
bir fincan kahvede
boğuluyordum
gri gri hayvancıklar yapıyordum
sigara dumanından
düşlerin yorgunluğu
vurmuştu bacaklarıma
yıldızlar bilmem kaç
ışık yılı öteden
göz kırpıyorlardı
ben karanlığın kollarına
bırakmıştım kendimi
gri gri can yelekleri
yapıyordum
sigara dumanıdan
nafile
bir fincan kahvede
boğuluyordum
bir şarkı mırıldanıyordum
görmediğim bir ülkenin
dilinde (anlamıyordun)
adını karıştırıyordum hep
ve adımı
içimde bir çocuk ağlıyordu
gri gri hayvancıklardan
korkup
can yelekleri giydiriyordum ona
gri gri
Kan sızıyordu dudaklarımdan
kelimeler kıpkırmızı
oluyordu
yine de beyazca
cümleler kuruyordum sana
birileri gökyüzünü
boyamaya çalışıyordu
bir darağacı kuruluyordu
odamın ortasına gitmek ve bitmek
fiillerini ilk kez
duyuyordum
yürek açılımları
yapıyordum
biteviye
trigonometri, denklemler
hak getire
aşka mı sana mı
aşıktım
bilemiyordum
hayret ilk kez
yoktu
ölüm seçeneklerde
ve ben bir fincan kahvede
boğuluyordum...
Talat Apaydın
Talat Apaydın şiirleri