Gülerek Geçiyor İçimden O Çocuk

Hala ara sıra yokluyor rüyalarda,
Sönmemiş hiç gözlerindeki o ışık.
Yalnızlık, yağmur ve botları,
Yürüyor neşeyle çamurlu sularda,
Gülerek geçiyor içimden o çocuk.

Anımsıyorum, mutlu ve tek başına
Yalnız yüreğinde bir tek dünya...
Ellerinde taşırdı güneşleri,
Kağıttan gemileri hep batsa da
Gölgesiyle söndürürdü ateşleri.

Ölmeyen tek özlemdir çocuk.
Ara sıra gizlense de yalnızlığına...

Engin Kahraman