Karanlık Geceler
27/11/2000 06: 10
Bilmiyorum bazen korku salıyor yüreğim,
Bazen kaldıramaz oluyor bu sessizliği,
İçimde, ürkek ceylan ürpertileri, fısıltıları dinliyorum
Derinlerden geliyor çığlık sesleri ve anlıyorum yalnız değilim
Bu karalıkta, buhranda
Bir gün kurtulacağım diye ümit ediyorum, bazende gözlerim doluyor,
Bazense hıçkırarak ağlıyorum, isyanım düğümleniyor karanlık sokaklarda
Haykırmaya korkuyorum, ya ürkek ceylan ürperirde giderse diye
Aslında benim asıl korkum zaman içinde kayboluşum
Bir gün unutulacağım korkusu.
Bazen karanlık geceler bana unutturuyor bu yanlızlığı,
Ben varım dercesine sadık ve dostça, hiç yalnız bırakmamacasına
Ama bazen oda unutuyor beni karanlık sokaklardan çekiliyor
Yanlızlıklar arasından, güneşi getiriyor ben bu yanlızlığı paylaşamam
Dermişçesine insafsızca ve acımasızca
Umut ediyorum güneş elbette benim içinde doğacak diye
Umutlarım direncini kaybediyor yeni aydınlanan sokak başlarında
Gören pis dilenci ayyaş diyor, içimdeki fırtınalardan habersiz
Daha sokak başında umutlarımı doğan güneşe inat karanlık kuytulara gömüyorum
Veda ediyorum güneşe, umutlara uykuya dalıyorum
27/11/2000 06: 10
Muhammet Karaca
Muhammet Karaca şiirleri
| Muhammet Karaca - Yanlız Kalmalıyım, Yaşamalıyım |
| Muhammet Karaca - Güneş Doğmazmı |
| Muhammet Karaca - Karanlık Geceler |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.