Geceler

İşte her zaman başımızda bir tüy dikilmişçesine
Kalkıştığımız bu geceler, yalnızlık ve diğer kavramlar, yalnızlığa sanki eşlik edecek ve paylaşabilecekmiş gibi yalnızlığımızı soyunduğumuz gece kavramları..
Kızgınlıklarımız ve hiç anlamadıklarımızın yalnızlığa vuran seslerinin yankısına dayanamamaklar!
ve herşeyin insan olduğuna dair yanılsamalar..
Hiç kimse insan olamıyor ki!
Hiç kimse insan olunca herkes anlamıyo ki!

Geceler sadece bana kalıyor ve bu berbat süreci
Tek başıma yaşıyorum diye şikayet ediyorum ne yazık ki!

Bu bir insan olarak söylemim,
toplumsal kimlikte yarılıyoruz hepimiz..

Çocuğumuzun sağlık sorunu bir başka kimlik..
Kendimizin istekleri de var bu arada..
Ya eşimiz, ya da sevdiğimiz bunca insan?
Ya kendimiz, sözümona bunca insanı içimizde taşımak isteyip sinirlerimizde yorulmuş..

Ya gerçekten kendi kimliğimize ait olan gerçekten duyguların zaman zaman sapması?

12.1.2002 Ank.