Belki de

Belki;
Yalnızca sesteki tınıydı
Beni çeken
Lacivert suların kucağına

Kalbimin kuytularında
Uyuttuğum
Sinsice kanayan yokluğundu
Belki de;

Kimbilir belki;
Onulmaz aşkların acısıydı
Duyduğum
Bir martının havalanışında

Belki de sendin
Yanımdaki;
Yalnız, uykusuz gecelerimin
Tek dayanağı
RÜYALARIMDA...

Emel Koçer Gür