Sebepsiz Fırtına
Sebepsiz fırtınalar eser içimde,
Serin ve yalnız akşamlarda.
Kimse bilmez;
Nerden çıktı,
Nerden gelip, nereye gidiyor.
Eser sadece
Kimsesiz yollar onundur artık,
Hüküm sürer serserice.
Felek çarkını döndürürken miskin evlerde,
O geçer gider sessizce.
Gider de dönmez geriye,
Geçmiş yetişemez gölgesine.
Kuşlardır tek dostu yükseklerde,
Mekanik yaratıklar gelip geçse de...
Onlar programlı, işleri acele.
Bir şehre iner yorgun gecelerde,
Gider gelir de aynı hecelerde,
Söyleyemez, kalır içinde...
O malum kelime.
Harabe kalpler kalınca arkasında,
Buğulu camlara yazılır adı,
Aşk dolu öfke sözleri arasında.
Akşam olurken yalnız kasabada,
Gölgesi düşer karlı dağlara,
Gözleri yüksek ufuklarda.
Eser geçer sebepsiz fırtına.
Ozan Kaymak
Ozan Kaymak şiirleri