Binyılların Türküsüdür Bu Gülüm
Bin yılların türküsüdür bu içimdeki
İçimdeki bir aş, sevda, bir aşktır
Toprağa atsam kardelen olur fışkırır dağlarda
Bir merdiven misali tırmanmaya çalışıyorum mahpusum
Kadrimi görürüm duvarda ki yürüyüşlerimde
İsmi belirsiz bir yolcuyum.
İsyanım sabahlara, tan yerini
Gökten ayıran, kızlııarı mavi yapan
Güneşe..
Binyılların türküsü bu
Acı acı esnemekte içimde
Kadrini bilmez duvarlarda yürümekteyim
İsmi belirsiz bir yolcu gibi
Yalan dünyaya arşın arşın sevda ektim,
Görmedim huzur mahpustan öte bir garip gardiyan
Başımda, çıkmıyor aklımdan yalanın aziz türküsü
Binyılların türküsündeyim ölüme denk yaşamdan öte
Dilimin ucunda inceden bir sızı
Kulağımda çingene mastikası
Bir saçımı yolarım isyandan bir misvak ısırırım
KalmdI aklım kardelen filizlerinde
Bir kış bekler benim gibi pusuda
Ölüm kokar sokaklar sanki bir lambanın altında mahpus dünya
Ne kader yalanı bu nede zindan bir şiir
Bu binyılların türküsüdür gülüm ağlamaklı
Ana kucağından kopan gurbetlerin en tatlı türküsü
Sıcak aşın buharından aynada kalan
Ufacık buhuların süzülüşüdür bu yavaş yavaş
Bu ateşli ve acılı bir türküdür gülüm bin yıllardır.
Bu bir sevdadır gülüm, çam ağacının yanında ki ufacık kardelenin
Kocaman kartaneleri ile savaşıdır gülüm.
Binyılların türküsüdür bu gülüm.
Gölge Gezgini
Gölge Gezgini şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.