Karadeniz Fırtınalar Dibindeyiz
daha dün demlenmemişti aksayan ayağımda,
yoksulluk hükmünü kollarımda sürerken,
deniz henüz ayrılmıştı nehirden,
üzgündü hissediyordum dalgalarında ki yalansı maviliği,
nazikçe okşadı ayağımı,
çekip giderken ardından uykuyla bulanıklık arası seni gördüm rıhtımda...
saçların da üç yaz önce fırlattığım bakıştan nemli gibi geldi önce
seni hiç tanımadığım da ardınca...
sahi nerdendin sen topal ayağımla birlikte mi yazılmıştın bana
doğamama çilesi miydin yoksa güneşin
hatırlar mıydın ölmeleri üç sayfa sonrasında romanlarda...
sorular bendeydi cevabı başka yazarlarda kitaplara konu...
rakı soframdaki arkadaşlarla tanıştırmalıydım seni öncesinde benliğimin....
şu sağ tarafımda gördüğün bir çift göz beş yıl önce geldiler buraya,
hiç unutmadığım gecelerin mahzeninde gezer gibi hatırlıyorum...
açıkta batmıştı tekneleri evleneli üç koca gün olmasına rağmen...
kayadan mı yazgıdan mıydı -bana da söylememişlerdi-soğuk sulara gömülü vermişti tekne...yanlarından geçen ortanca bi kayık kurtarmış adamı,
karısının da şişmiş kollarından çıkmayan bileziklerini...
canlı canlı iki kol bilezik...
üç günlük dünya...
bir çift göz sabaha karşı kıyıya vurmuş taşıdıkları son görüntü içine baktıkları üç günlük koskoca bir sevda karadeniz sonbaharında...
sol tarafımdakinin adı gördüğün kadardır...
bunlardan bi sene sonra buldum onu da
iki aylık mıydı neydi dede diyesi gelmiş bana
anasından boynunda ki leke babasından
anasının kolsuz vesikası miras kalmış...
kendi anlattı...
dedesi topalın biriymiş seneler evvel sahilde gezerkene vurulmuş tanımadığı bir sevdalıya
rakı masasına davet etmiş onu arkadaşlarıyla tanıştırmaya...
iç artık sen de, bakma kim tarafından yazıldığına
karadeniz böyle işte
bir evvel iki sonra......
Yavuz Ağra
Yavuz Ağra şiirleri