Özlem

Gene bir Kasım sabahı evde.
Aynı evde oturmayı sürdürüyor. Ne olursa olsun buna razı gelmesi gerek.Mavi gözlü kızla birlikte üç yıldan fazla paylaştığı bu evde yalnız oturmaya alışmalı.

Son bir kaç günde eski arkadaşlarından bazılarını gördü. Hepsinin de, çok üzüldüklerini söylemesi ve ona güven verici davranmaları güzel duyglar oluşturuyordu. İçten içe, onu anlamaya, yardımcı olmaya çalıştıklarını görüyordu, ne ki herbirirnin yaşamları kendi halkalarından oluşuyordu. Onların ayrı sevinçleri ve ayrı dertleri vardı. Onunkiyle kesişen çizgileri, geçmişte gene yaşam çizgilerinin kesişen yanları üzerinde derinleşiyordu...

Gizlemeye çalıştığı, bunda ise fazla başarılı olamadığı her halinden belli olan özlem dolu arayışı içerisinde acı çekiyordu. Acı tek başına idi ve bütündü.

O duygularını hiçbir zaman saklamayı bilmemiştir. Bazı zamanlar duygularının ortalığa saçıldığını, öyle rastgele, sanki değerlerinden yitiriyorlarmışçasına başkalarının paylaşımına sunulduğunu ve insanların bu paylaşıma sunulan duygulardan en iyi parçaları seçip kendileri için ayırmaya çalıştıklarını görür gibi oluyordu.

Doğrusu buna diyecek bir şeyi olamazdı! Yalnızca kendisi, kendi duygularının bütün parçalarına karşı aynı bağlılık dolu özeni göstermeyi unutmamalıydı. Bu duyguları olşturan maddi çerçevenin içindeki her somt olguyu geçmişte yaşayan sadece kendisiydi...

Bu gün, geçmişe dönülemeyeceğini, geçmişte yaşamasının olanaksız olduğunu kavramak zorundaydı..Geçmişte yaşanan duygu ve düşünceleri kendisinde yankılandığı ve mevcut yaşamını etkilediği ölçüde somut özlemlerinin ifadesi olabiliyordu. Oysa yalnızca duyumsandığı biçimiyle bu özlemler, geçmişteki somut gerçeklerin soyut yansımalarına sıçrayabiiyordu...

Bu gün mavi gözlü kıza duydığu özlem, tamamen gelişmelerden etkilenmiş olduğu biçimde ifade edilebiirdi. Gelişmelerin ana yönü, yaşamını o güne kadarki gerçekliğinin olumsuz etkilenmiş olmasıydı. Bnu reddetmesi olanaksızdı.

Olumsuzluğun tanımını öznel olaak yapmak ve nefret etmek, çekilen acı ve zorlukların hesabını yapmak ve karşılığını istemek artık son derecede basit ve sığ bir eylem olurdu onun için.

Özlemi bozar, özleme çarpık ve mistik bir içerik kazandırırdı.