BOYA SANDIĞI
güz amca gelince karton kutulardan yaptığın şatolarda uyudun
yaz teyze uyanınca sandallara ektiğin serin buğday tarlalarında
içine kıvrılarak uyudun kendinin
annen elini bırakalı beri bir gül kanar avucunda, bilirim
yatağını tinercilerle bölüştün, ateşinde ısınırken Şubat’a darılmadın
Haziran vurunca başına sen tutup papatyalar taktın turuncu saçlarına
okul kitaplarına vitrinlerden sokuldun
sus, şuramda öyle kimsesizim ki
sapını rüyalarına batırdın ödünç aldığın pamuk şekerinin
bulduğun sahipsiz balonları ılığına alıp uykulara yattın
söyle kaç kez kulaklarında patlamalarla uyandın
korkma, en çok üşüdüğün yeri göster bana
ondördünde olmalıydın ilk tütün dokunduğunda yaralarına
minicik parmaklarına sıkıştırıp içine çektiğin düşlerin olmalıydı
kardeşlerini hiç görmedin biliyorum, aile albümü olmayan çocuk
annen hiç öpmüş müydü gülümsediğin yerinden
boya sandığını biraz da bana ver, dünyanı sırtlayayım çocuk
dinlen sen biraz kalbime yaslanarak
ve unutmamak için gülümse ! . .
Ayten Çolakoğlu
Ayten Çolakoğlu şiirleri