Vuslat özlemi

Sabah serinliği ve yürek yangını
Ve son kez görmenin verdiği hüzün
Gözlerin buğusu, yağmur damlası
Son defa açtığı mevsimdir gülün

Çiy damlasında yüzer gemiler
Çocuklar kanatlı atlara biner
Son sayfası yırtılmış eski bir defter
Ayrılık acısını anlatır gülün

Kapı aralığından süzülen ışık
Haberini getirir beklenen günün
Bülbülün figânı yakar, kavurur
Vuslat özlemidir çektiği gülün

Enver Yakup Uçar