Yalnızları Oynuyorum

Gözlerimin daldığı yerde bir akvaryum
Ve içinde iki mutlu balık, oynaşıyorlar
Eşler mi, yoksa kardeşler mi bilmiyorum
Uyumlu iki arkadaş gibi, oynuyorlar
Ara sıra itişip kalkışsalar da, hiç küsmüyorlar
Bense yalnızları oynuyorum, küskünleri
Terkedilmiş bir gecenin, unutulmuş bir yarısında

Yıldızlar düzülmüş sıra sıra halay çekiyorlar
Ay mehtaba, mehtapsa yıldızlara göz kırpıyorlar
Köprü altında iki çilekeş, bir şişeden içiyorlar
Bense yalnızları oynuyorum, küskünleri
Terkedilmiş bir şehrin, unutulmuş bir sokağında
Çıkmaz bir sokağın, dönülmez bir köşe başında

Eğer sende şu an benim yaşadıklarımı yaşıyorsan
Benim hissettiklerimi sende birazcık hissediyorsan
Gözyaşlarını içine akıtarak boğulmaya çalışıyorsan
Dayanamam, mahvolurum, ölürüm işte o zaman
Yoksa yalnızlığım, terkedilmişliğim umurumda bile değil
Beni bu yalnızlığa terkeden sen olsan bile
Ben sana mutluluğun en harikuladesini diliyorum
Eğer sende beni soracak olursan
Ben bildiğin gibi hâlâ yalnızları oynuyorum

Rotterdam,03.08.2002