Taşkın
Canlar taşar, akar,
Dost diye,
Aşk diye,
Sevda diye,
Hepsi unutturmak için
Yalnızlığı kendisine,
Bu şiir sana, ona buna değil,
Hepinize,
Bakar görmez,
Bilir anlamaz bizlere.
Sabır için taşa gerek yok,
Çatladı çatlayan,
Bir kitapta okumuştum,
Çan seslerinin arasındaki boşluklarmış,
Tınıları ayrı ayrı duymamızı sağlayan,
Sadece boşluklar!
Kabarır, taşarsın, isyan kime ki?
Sadece kendin varsın, birde kendi yalnızlığın,
Anlayacağın; pek kalabalık değilsin.
Öylece çıplak ve sonlu.
Çevrendekiler sadece kareyi tamamlar,
Sen masadan kalksan öbürü oturur.
Ben masadan kalksam
Zaten ölmüşümdür.
Birisi boşluğumu doldurur.
Akın Keskin
Akın Keskin şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.