Oğlum Çağrı`ya

Hani bir umarın kalmadığı an
Ve ` Her şeyimi yitirdim ` dediğinde
Bir çift gözdeki yaşam pırıltısı
Kıvıılcımlandırır tüm yaşama direncini
Ve her şeye yeniden başlama
Özlemi sarar benliğini.
`Ben yeniden varım ! ..` dersin
Bu yaşama savaşında.
Sevgi, özlem ve umut
Silahlarını kuşanırsın yeniden
` Yaşam bir arenadır evladım! .. `
Böyle derdi rahmetli babam.
Yok ekleyecek fazla bir sözcüğüm
Bu tanıma.
Dönersen bir gün çocukluk anılarına,
Hatırla ananı nasıl basardı seni bağrına
Babanın tükenen gövdesi ardında...

(İstanbul,14.07.1988)