ÖYKÜLERİMİZ

-Bu şiir
sararmış eski bir resim için
yazılmıştır-

Bir koşudur tutturmuşum
Ak günlere doğru
Habire şarkılar besteliyorum
Yarınlara
Mutluluğa
Ve geride kalan çocukluğuma
Dair.
Sen bilmezsin anam yün eğirirdi benim
Bazen pamuk toplardı
Tarlamızda tek başına.
Beni sırtına sarardı
Ve kendi ocakta bulgur kaynatırdı.
Biz güneşin ve toprağın çocuklarıyız
Onun için susuz kara toprak gibi
Dudaklarımız çatlaktır.

Sen bilmezsin benim babam
Eşkiyaların
Akşamları türkü söylediği
Kapısında
Kocaman bir asma kilit sallanan
Ve damında jandarmalar gezinen
Bir yanı yıkık
Ve eski bir mapushanede
O taş duvarların ardında
Ölümün bir dal çiçek gibi
Beklendiği yerde
Yıllarca önceydi bu /sen bilmezsin/
Babam gardiyandı.

Ve en çok
??mapushane çeşmesinin
suyu kurusun da gel leylim
dağların dağların ardındaki dağın
başındaki kar erisin de gel leylim''
türküsü söylenirdi.
Bir de ??kürdün gelini''
Ve ben yürümesini bilmezdim
Dilim söz söylemez
Ve gülmezdim.