Geceler Olmasın
Yaşamak mı anlamadım ki o da ne
Kalmadı içimde hiçbir uktesi
Yıkıldı, yıkıldı o günle
Yemeyi İçmeyi unuttum
Parklarda gezmeyi
Gözlerim bazen dalıyor
Dokunuyorlar, soruyorlar
Hayrat adımı unuttum
`Tanrım, Tanrım` diyorum
Senin takdirin
Ama ya bu çürük bina...hey dünya....
Eşim gitti
Kızcağazımı hiç bulamadım
Anam da yok artık
Oğlum hastahanede komada
Dünyam zindan, zindan artık
Dalıyorum uzaklara
Anamın okula uğurlayışı
Geçiyor gözlerimden
Eşimle ilk tanıştığım gün
İçim hala kıpır kıpır...
Sonra irkiliyorum birden
Gözlerimde iki damla yaş
Akıyor dudaklarıma doğru
Dalıyorum tekrar uzaklara
Kızımın doğduğu gün
Ah! ne gündü o gün
Sevinçten uçuyordum adeta
Ya oğlum olduğunda
Tutamazdı artık kimse beni
Maçkara gidecektik
Balık tutacaktık
Doktor olacaktı kızım
Oğlum illa da `pilot` diyordu
`ol` diyordum ama
Korkuyordum da açıkcası
Saat ilerlediyine akşam oluyor
Geceler korkutuyor artık beni
Yaprak sallansa
`deprem` diye haykırıyorum
Uyumuyorum, uyuyamıyorum
uyusamda kabuslar
Ah o kabuslar
Her yer sallanıyor
yıkılıyor yıkılıyor
Taş üstünde taş kalmıyor
Yalvarıyorum olmasın geceler
olmasın olmasın bari bugün
Korksam da geceler olacak hergün..
Çekirge sesleri geliyor kulağıma
Bir de...
Bir de ağlayışlar haykırışlar
Bitmedi bitmeyecek te......
Şu yıldızlara bakıyorum
Dilek dilesinler diye oynaşan
oradan oraya koşuşan
Ama şimdi ne dileyeyim ki
`oğlum mu? `
Doktor`Allah bilir `diyor belli olmaz
O da mı ayrılacak yanımdan
Canımın bir parçası daha
Sökülüp gidecek ciğerimden
Hastane duvarında
Öylesine brkliyorum
Yorgun, bitkin
Birses:
`beyefendi`diyor
`oğlunuz uyandı`
`oğlum mu? ` diyebiliyorum
fırtına gibi koşuyor
öpüyor, okşuyorum
`baba` diyor
`annem, ablam nasıl`
Ne desem ki `iyiler` diyebiliyorum
Başka başka ne diyebilirim ki
Satılmış Turgay Karabacak
Satılmış Turgay Karabacak şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.