Kabus
Başım çatlıyor..
ıssız odamda kabus mırıltıları..
Beklenmedik bir çığlık gibi kulağumu tırmalıyor
Yanıbaşımda yanan mumun titrek alevi
Ürpertiyor beni bu gece
Etrafa bir sis yayıyor büyüyü bozarcasına
Karanlığın gizli masumluğundan yardım istiyorum
Duymuyor beni
Besbelli gecenin içinde kaybetmiş kendini
Titremeye başlıyorum korkudan mıdır bilmem
Aynı bitmekte olan mumun alevlerini belirsizce savurduğu gibi..
Avaz avaz bağırmak istiyorum
oLmuyor..
Ya ben bağıramıyorum
Yada kimse duyamıyor
Yan odadaki saatin tik taklarımı hızlanıyor ne
Issızlığı delmek istercesine..
Akreple yelkovan delice yarışıyor gibi
Zaman durmak bilmiyor
sıcak daha bir yoğunlaşıyor sanki
Kabusun üstünlüğünü onaylar gibi
Göz yaşlarım dudaklarımı ıslatıyor..
Geceden utanıp saklamaya çalışıyorum gözyaşlarımı
Ben sakladıkça daha bi ortaya çıkıyor
Yanaklarımdan kayıp gidiyor yetişemiyorum
Damlaların berraklığı odamı aydınlatıyor
Gözlerimi kamaştırırcasına
Siste dağılıyor gitgide
Mum bitmiş bile
Alevleri son titremelerini yaşıyor
Bitti bitecek kabusum gibi
Saate bakıyorum
Akreple yelkovan nefes nefese kalmışçasına yerinde sayıyor
Tik takların yerini kalp atışlarım alıyor
Sessizliği yarıyor kalbimin heyecanlı çırpınışları
Penceremi aralayan rüzgar
Hayatı fısıldıyor tekrar bana
Islanmış dudakların en sevdiğim şarkıyı mırıldanıyor
Gecenin son nefesinde
Ölümün asiliği terkediyor beni
Alacakaranlığın huzurunda kaybediyorum kendimi..
(12.07.2000 tekirdağ)
Damla Çalışır
Damla Çalışır şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.