İnsanlığa
Bu şehir yalnızlık şehri
Kanayan yarama merhem yerine bir bir basılıyor tuz
Sevdalar terk ediyor
Aşklarda ise bir telaş
Tren garları dolu
Otobüs garlarında gargaşa
Boşalıyor bu şehir terk ediyor sevdalar bir bir
Yalnızlığın ucu bende yakıyor canımı
Ağlamak istiyorum doyasıya Hece hece ezberlediğim şarkının bir yerlerinde
Bu şehir yalnızlık şehri diyorum anlamıyormusun
Tanrılar şeytana bıraktı
Bomboş kalan caddeleri
Bir ben bir yalnızlığım
Ölüm olsa ucunda gideceğim
Varıp kapına yalvaracağımı sanma
Kanayan yarama tuz basıyor ömrüm
Ve beni şeytana sattı
Otuzdört senelik yalvardığım Tanrım.....
Bu şehir beni öldürüyor
Havasında yalnızlığım karbondioksit
Bir bir yoluyor canımı cımbızla
Kanayan binbir yaramda tuz
Canım yanıyor boğazım düğümleniyor
Medetmisinki sıcak yatağımda yatan korkum
Sarılsam çırılçıplak uyusam
Sonraları öpsem seni hayasızca dişlerimde kan
Onların kitabına besmeleylemi girdim ki sevdam seni bir başkasına satsam
Yaram kanıyor tuz basılıyor canım yanıyor
Bir telaş bu şehirde yavaş yavaş terk ediliyor
Üryan oluyor bu şehir üryan
Anadan doğma çırlçıplak
Ve ben çırılçıplak giriyor koynuma
Sevişmek istercesine (şeytanca)
Kollarımda hayasızca
Ayın şavkısıyla boğuyor gözlerimi
Cığlık karışıyor sezsiz gecelere
Yaralara merhem yerine tuz basıldıkça
Bu şehir yalnızlık şehri diyorum anlıyormusun
Tanrılar şeytana bıraktı
Bomboş kalan caddeleri.......
Erol Altınsoy
Erol Altınsoy
Erol Altınsoy şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.