Sesler

Babama...

Gönlümle ben başbaşa, oturup da şafakta
Anlamaya çalıştım, esrârını ecdâdın
Bir âşina rûh buldum şiirin ikliminde
Nağmesine mest oldum, o Bayram Sabahı'nın
Asırlar ötesinden bir ses geldi aniden
?Aç gönlünü doyuran bir damladır denizden
Anlamak için beni duy sesini vatanın?

Milliyete rûh veren kaynağı bulmak için
Çıkıp sessiz şehire, gezdim mahçup, âvâre
Bu toprakta yaşanan destânı duymak için
Kulak verdim ervâhın gönül alan sesine
?Bu diyârı feş eden imân dolu gönüller
Ezânı yaymak için şehit olan yiğitler
Hayat verdiler yurdun bu güzel beldesine?

Varıp Ulucâmi'nin minâresine baktım
Asırlara inatla pek tutmuştu taşını
Taşa bu ruhu veren kutlu sesi tanıdım
Dedi; ?Önce dedenin kaldır yerden başını
Ufkunu kaybettiği günden beri Türkoğlu
Havârisi salîbin. Gönlü yeisle dolu
İrfanına sahip çık, sil Türk'ün göz yaşını?

Avlusunda gezerken bu mukaddes mâbedin
Gönlüm büyük Itrî'nin bestesini özledi
Canlanırken gözümde fâtihi bu beldenin
Müşterisiz bir çeşme damla damla inledi
?Vatanın lisânını terennümle çeşmeler
Asırlardır kaç nurlu gönle abdest verdiler
Türk semâlar abdestin bestesini dinledi?

Üstâd'a Cihangir'de ilham veren iklimin
Mazisiyle kaynaşmak istedim bu şehirde
Bir kaç garip çocuğu bu mübârek beldenin
Bırakmadı gönlümü o muhteşem seherde
Dediler; ?Ümidimiz, kapladı gökkubbeyi
Dinleyin gönüllerde akis bulan bu neyi
Seninle beraberiz büyük kutlu seferde?